zaterdag 26 september 2015

Donderdag 24 september 2015: op weg naar huis

De morgen van onze laatste dag in Tokio verliep voor Dick toch een beetje teleurstellend, want het National Museum was dicht.
Vanwege de feestdagen van afgelopen maandag en dinsdag kreeg het personeel ter compensatie een dagje vrij.
Wat te doen met de vrije uren tot 13 uur?
Uiteindelijk zijn we gestrand bij een tentoonstelling van Robotica, waar het voornamelijk ging over geanimeerde krijgers, auto's, vliegtuigen etc. voor games en niet (zoals we hoopten) een voorbeeld toonden van de futuristische verpleger (-ster) die ons straks in het verpleegtehuis van een schone luier zal voorzien.
Om 13 uur vertrokken we naar het treinstation om naar het vliegveld te gaan, waar we om 16 uur vertrokken richting Hongkong.
Om een lang verhaal kort te maken: in precies 24 uur reisden van  van huis tot huis.
Op Schiphol opgewacht door Tine en Lies kon onze reis niet meer stuk!





woensdag 23 september 2015

Laatste dag goed besteed

Vandaag onze laatste hele dag van de reis, vrij te besteden, dus... gaan we naar het National Museum van Tokio, gelegen in een groot park, eigenlijk op loopafstand van ons hotel.
Het is nog steeds mooi weer, wel warm als je in de volle zon moet lopen.
We gaan te voet en voor ons loopt een dame, gewoon op weg naar werk of een bezoekje:

Dick gaat in het museum helemaal los!
Na dik 2.30 uur verlaten we het eerste van de 5 gebouwen, om morgenochtend in iets minder tijd nog een ander gebouw te bekijken.
Wat we vandaag zagen was oude boeddhistische kunst uit Azië en aanverwante zaken. Het leuke is dat je op den duur toch dingen gaat herkennen. In het museum is het lekker koel en super rustig met overal bankjes waar je even kunt zitten.
Kleine poppetjes, ooit ergens opgegraven

Om 13 uur namen we via de Metro een "rivercruiser" een toeristenboot die je een heel stuk van de Sumidagawa river laat zien en ons afzette  bij hele mooie tuinen: de Hamarikyu Garden.
Ook hier weer kleine eilandjes en mooi geschoren bomen, kleine houten gebouwtjes en een echt "teahouse". Echt een groene oase tussen de hoge gebouwen, kantoor- en wooneenheden, met daarvoor langs ook nog vier- of zesbaans wegen.

Na het park stortten we ons weer de stad in en zochten de Metro naar een architectonisch interessant gebouw vlakbij het grote station van Tokio:

Weer veel glas en staal, alles in het geheel van een kubus, heel modern en mooi om te zien en in rond te lopen. En gelukkig ook heerlijke koffie!

Hierna met de Metro dwars door de stad terug naar ons hotel om de laatste avond gezellig door te brengen.




dinsdag 22 september 2015

Tokio verkennen, maar nu écht!

Om 9 uur sharp verlaten we het hotel te voet en gaan naar de Metro die ons brengt naar Asakusa, waar je naast een grote zendmast (Skytree) het mooie gebouw van de bierbrouwer ziet, in de volksmond  "De drol" genaamd:
Dak van het gebouw is het schuim en "de drol" is een vlok bier.
Hierna gingen we naar een boeddhistische tempel met grote ballonnen bij de toegangsgpoort en heeeeeeel veel mensen, die vandaag een vrije dag hebben.
Je schuifelt voetje voor voetje richting heiligdom, maar te zien is er niet veel. ..behalve een huwelijk in stijl en absurde hondjes:






Vervolgens naar de wijk Sjinjuku (een van de 23 wijken van Tokio!), het bestuurscentrum van Tokio. Hier staan mooie gebouwen, die bij elkaar passen, iets wat je niet zo vaak ziet in deze miljoenenstad. Met de lift naar de 45ste verdieping en je had een prachtig uitzicht over de stad.



Bij helder weer zie je Mount Figi liggen, altijd met sneeuw bedekt, maar vandaag dus even niet.

Vervolgens naar de yuppen-wijk Shibuya, waar het op deze feestdag onvoorstelbaar druk en lawaaiig was. Er is daar een heel bijzonder kruispunt Shibuya Crossing om diagonaal en recht massaal over te steken:

Op dit kruispunt vroeg een van onze medereizigers zijn vriendin ten huwelijk!









maandag 21 september 2015

Snel naar Tokio

Om iets voor 8 uur verzamelden we ons om per metro naar het station van Kyoto te gaan om vanaf daar met de hoge snelheidstrein de Shinkansen naar Tokio te reizen.
De Shinkansen staat internationaal bekend om de stiptheid waarmee de dienstregeling wordt uitgevoerd. De vertraging per jaar wordt gemeten in seconden. Tijdens een aardbeving op 23 oktober 2004 is een Shinkansentrein ontspoord, wat de eerste ontsporing was in de veertigjarige geschiedenis.
Er gaan tientallen van deze treinen per dag en de snelheid ligt tussen de 250 en 300 km per uur.
Je zit er heel comfortabel in, met meer beenruimte dan bij ons en veel meer dan in een vliegtuig. Je hebt niet het idee dat hij zo hard rijdt en ook in het gangpad kun je bij hoge snelheid rustig lopen.
Al met al een leuke ervaring om zo snel 500 km te overbruggen.




Aangekomen in Tokio konden we nog niet in ons hotel terecht, maar gingen we met de gids de stad in.
Ons hotel ligt in het noordwesten van deze enorme stad (ca. 30 miljoen inwoners = 2 keer zoveel als in NL). We zitten in de wijk Ueno en gingen daar vanmiddag op stap.
Heel veel hoge gebouwen en nog meer mensen..... je kunt letterlijk over de hoofden lopen.
Overal winkels met muziek en reclames... als toppunt een seksshop met 7 verdiepingen:





De kamer in ons hotel is zo klein dat we de beide koffers niet tegelijk open kunnen hebben en de tv gebruiken om een kofferdeksel een beetje open te kunnen zetten. Reden te over om er niet teveel te zijn en dus aten we in een Koreaans mini restaurantje in een soort kelder, waar het prima toeven was.
Bij het afscheid noemden we de waardin "mama" en zetten ze de overgeschoten halve fles Koreaanse sake in de ijskast tot woensdag. 
HET gerecht daar is enorme speklappen zelf bakken op een gasbrandertje en dat dan gevouwen in een groot groen blad met wat pepertjes en saus opeten. 
Minimaal 250 gram speklap p.p. 
Wij aten iets anders van de beperkte kaart... hete heel pittige soep met van alles er in en dan soppen maar met groeten, rijst en hier en daar een garnaal. Overheerlijk en vooral heel gezellig. 
Daarbij bier of sake en je hebt een leuke avond... woensdag dv dus weer!






zaterdag 19 september 2015

Vermaak je zelf!

Onze laatste hele dag in Kyoto wordt besteed aan de stad verkennen en dan zonder onze gids Ben Steenkist.
Voor 10 uur moet je koffer afgegeven zijn ivm met separaat transport naar Tokio.
De reizigers gaan maandagmorgen (dus zonder koffer!) met de Shingkansen hoge snelheidstrein.

Er vormen zich vandaag kleine groepjes binnen de 18 reizigers en een ieder gaat zijns weegs.
Dick en ik wilden eerst gaan fietsen naar een paar interessante dingen in de stad, maar gezien het drukke verkeer, het links rijden en de grote afstanden, zien we hiervan af.

Welke bus nemen we?

We kopen een dagkaart voor de bus en gewapend met een plattegrond van de vele buslijnen,  een fles water en een zak koekjes gaan we op stap, het avontuur tegemoet.
Onze eerste stop is het Nijo kasteel, met een prachtige grote tuin er omheen. Het stamt uit de Edo periode (1600-1868) en heeft in heel veel kamers mooie wandschilderingen die niet op de foto mogen. Hoewel het zondag is en ook nog heerlijk weer, is het niet zo heel erg druk vanmorgen!



 

Hierna pakten we twee bussen om naar de Eikando zen tempel te gaan, helemaal aan een uiteinde van de stad. Hier speelt de legende van de Amida Boeddha, die achterom keek  en de mensen liet volgen. Hij zal ons allemaal het paradijs binnen laten gaan... goed vooruitzicht op deze mooie zondagmorgen. 
De tempel lag een beetje tegen een berghelling aan en had na een kleine klim ook een pagode met geweldig uitzicht over de stad. Binnenin weer mooi wand- en plafondschilderingen en ruimtes met beelden, waar je ook mensen zag bidden en ook gezellig kletsen.

Pagode in herfstkleuren


Vanaf deze tempel liepen we het Filosofenpad van ca. 2 km langs een kleine rivier naar een volgende tempel, die we niet meer bezochten. 
We namen 2 bussen richting station, waar we nog het magnifieke stationsgebouw beter wilden bekijken. Ongelooflijk, wat een mooi levendig station, met veel open ruimtes en mooie vormgeving van overkappingen en kantoorgebouwen. Onderaan de brede trappen werd een concert gegeven. 
We hebben er uitgebreid rondgekeken, lekker gegeten en gedronken en kwamen via wat omzwervingen met de bus toch tegen 21 uur weer terug in ons hotel. 
Mooie dag zo met zijn tweetjes..... 










Nara, oudste hoofdstad van Japan


Met de trein en metro in 45 minuten naar Nara, ten zuiden van Kyoto.
Van 710 -794 was Nara de hoofdstand van Japan.
Daarna Kyoto en tegenwoordig Tokio sinds 1868.
In Nara zijn veel invloeden geweest vanuit China en Korea die terug te vinden zijn in de vele boeddhistische tempels in en rond de stad.
Dick bezoekt twee musea van de Kofuku-ji tempel, terwijl de rest op hem wacht. Tijd vergeten... zo mooi was het :-)
Voor een tempel in restauratie kun je dakpannen kopen, waarop je dan een wens kunt schrijven: € 10,- per stuk... koopje toch?


Daarna gaan we naar de Todai-ji tempel, met het grootste houten gebouw van de wereld met binnenin een bronzen Boeddha van 16 m hoog. Indrukwekkend en mooi en niet al te druk deze keer:

De grote houten hal

De 16 m hoge Boeddha

Tot slot bezochten we de Kasuga Taisha, shintoïstische tempel. Een lange laan met lantaarns en pilaren (vaak begroeid met mos en grassen) leiden naar het heiligdom, dat we niet bezochten. Alles mooi gelegen tussen bomen en een begroeide heuvel, waar in het voorjaar veel bloeit.



Tot slot van deze mooie dag bekeken we het nieuwe station van Kyoto,  van architect Hiroshi Hara, waar we morgen naar terug gaan, want nu was er te weinig tijd.
Om deze dag sfeervol te beëindigen nog een nuttige aanwijzing hoe je de 'zweefplee" moet gebruiken:



Overal in Japan vind je wc's, altijd schoon en gemakkelijk te vinden. Geen Hema's waar je voor 50 cent en na lang zoeken terecht kunt op een eenvoudig en niet altijd fris pleetje. Anderzijds zie je in Japan bijna nergens een prullenbak, met als gevolg dat je soms uren met een plastic zakje loopt te leuren,  spiedend naar een plekje om het te dumpen, want zomaar achteloos op straat laten vallen is absoluut "not done" in Japan.